French Lover Frederic Malle

Czytając zamieszczone w sieci recenzje i opisy tego zapachu a nie znając go jeszcze miałam nadzieję na doznania tak sensualne, że aż seksualne, erotyczne, wyuzdane; w wyobraźni stworzyłam sobie perfumy sugestywne jak ich imię, jawnie bezwstydne, o niezwykłej, uwodzącej mocy.

Pierwszy oddech tym pachnidłem był więc niemal rozczarowujący. Dopiero po chwili zdałam sobie sprawę, że to, co dostałam, to coś znacznie lepszego, ciekawszego niż oczekiwany zapach seksu.
Te perfumy bowiem to zapach czystego szaleństwa.

Alicja w Krainie Koszmarów.

Obłęd we Francuskim Kochanku jest oczywiście fabularyzowany, piękny, pełen poezji. Kojarzy mi się z jedną, jedyną grą komputerową, w którą grałam z wypiekami na policzkach i którą przeszłam całą- z American McGee's Alice.
Oto osierocona w wyniku pożaru Alicja szalona z poczucia straty i bólu trafia znów do Krainy Czarów, teraz równie obłąkanej jak ona sama, cierpiącej pod jarzmem Czerwonej Królowej. Alicja, w granatowej sukience, białym fartuszku i zakrwawionym nożem w dłoni przemierza pokrętne, dziwaczne, a czasami szalone jak u Eschera zakamarki Krainy Czarów walcząc z dziwnymi jak cała ta kraina przeciwnikami by w finałowym starciu zabić Czerwoną Królową. Radną i pomocą służy jej pojawiający się nagle i równie nagle rozpływając w powietrzu wyliniały lecz wciąż uśmiechnięty Kot z kolczykami w uszach. 

Francuski Kochanek to zapach iglastego lasu, którym idzie Alicja. Mokra, błotnista ziemia lepi się jej do butów, ciemność złowrogiej puszczy osacza, Alicja mocniej zaciska spoconą dłoń na trzonku noża. Drzewa dookoła ścieżki drżą, szepcą, zdają się ruszać, czy to aby na pewno tylko wiatr? Po zranionych gniewem Królowej pniach spływa kroplami wonna żywica, gałązki trzeszczą Alicji pod stopami, przyroda zamiera cała w zagrożeniu i lęku. Woń brudnego wetiweru, popękanego, żywcem wydzieranego z ziemi miesza się z zapachem miażdżonej zieloności, nieco stęchłej, woskowej paczuli i dębowego mchu.
Francuski Kochanek to też przedpiekle, sadzawki smoły i wrzącej lawy, przyprawowa, ostra i gorąca para z gejzerów i nagłość niespodziewanego ataku zza pleców. Żywica z cedrowego drewna zdaje się skwierczeń i palić się w żarze piekielnego ognia, podgrzewane w  żywym płomieniu przyprawy wydzielają woń intensywną, dławiącą, słodkawo- metaliczną, jak krew. 

Jest w tych perfumach cyniczny, mówiący samymi zagadkami Kot z Cheshire, który pojawia się niespodziewanie by zniknąć za chwilę, rozwiać się w obłoku kadzidlanego dymu, jest błysk ostrza noża, jest światło odbijające się w szalonych oczach Alicji, jest słodkawa woń krwi, gorzka spalenizna, lęk, groza, napięcie, jest niewiarygodny, psychodeliczny niemal soundtrack stworzony przez Chrisa Vrenna, muzyka związanego niegdyś z Nine Inch Nails. Są wszystkie piękne, wizualnie i olfaktorycznie dopracowane, pociągające i oddziałujące na wyobraźnię koszmary, jest wreszcie cała perwersyjność obłąkanej dziewczynki z sercem wypełnionym żądzą mordu....
... nie ma tylko erotyki.
Ale wcale mi jej nie brak.








Wszystkie ilustracje to screeny z gry American McGee's Alice wydanej w 2000 roku przez Electronic Art.
Niecały rok temu pojawiła się druga część tej gry Alice: Madness Returns. Muszę w końcu w nią zagrać.